یکی از گفتمان‌های برتر که در تمام دوران ۲۵۰ ساله امامت و رهبری امامان وجود داشت، گفتمان حسین‌شناسی، تشویق به سوگواری و رفتن به زیارت قبر امام حسین(ع) بوده است.

مشهور است که امام رضا علیه السلام در پنج شنبه یا جمعه 11 ذی القعده سال 148 قمری در مدینه متولد شد. مأمون که برای حفظ حکومت خود امام رضا علیه السلام را از مدینه به مرو آورده بود و با ترفندهای خود و اطرافیان به اهداف خود نرسیده بود، وقتی که رفتار و قاطعیت آن حضرت را دید، دریافت که گفتار و رفتار آن حضرت در نهایت موجب ضعف و تزلزل حکومت او می شود و از سوی دیگر عباسیّان همواره در مورد ولایت عهدی امام رضا علیه السلام مأمون را تهدید می کردند و به او هشدار می دادند. در نتیجه وی تصمیم گرفت که آن حضرت را به گونه ای از میان ببرد. ولی کاملاً مراقب بود که این عمل به طور کاملاً محرمانه انجام گیرد تا مسئله جدیدی برای حکومتش پیش نیاید. لذا با مسموم کردن آن حضرت به هدف خود رسید. امام علیه السلام در روز آخر صفر بر اثر زهر مسموم و دعوت حق را لبیک گفت و به اجداد پاکش پیوست.

بهترین پاسخ به شبهه صلح امام حسن علیه السلام (چرا امام حسن صلح کردند و امام حسین علیه السلام جنگیدند)//مقام معظم رهبری

شخصیت امام حسن بن علی(ع) گرچه مانند شمس فروزان بر تارک عالم تلألؤ می کند اما از سالیان دراز از سوی معاندان و جهّال شبهات و ایراداتی پیرامون شخصیت گرانمایه ی حضرتش ایراد گردیده است، که از آن جمله مباحثی در رابطه با خلافت و نحوه به حکومت رسیدن ایشان است؛دراین مجال بر آن شدیم تا با استناد به کتب اهل سنت و احتجاج از این منابع که قطعا بر برخی افراد این نوع استناد حجت را تمام خواهد نمود، موضوع خلافت امام مجتبی(ع) را بررسی نماییم.

آیات فراوانی از قرآن درباره لزوم کمک‌رسانی به دیگران و ثواب این عمل وجود دارد؛ آیات مربوط به انفاق و صدقات جزو این دسته آیاتند؛ مثلاً‌ خداوند در آیه7 سوره طلاق در این رابطه می‌فرماید: «لِیُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا؛ بر توانگر است که از دارایى خود هزینه کند و هر که روزى او تنگ باشد باید از آنچه خدا به او داده خرج کند خدا هیچ کس را جز [به قدر] آنچه به او داده است تکلیف نمى‏‌کند خدا به‌زودى پس از دشوارى آسانى فراهم مى‏‌کند». همچنین در وصف ثواب انفاق اموال در مسیر الهی می‌فرماید: «مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ؛ کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه، یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هر کس بخواهد (و شایستگی داشته باشد) دو یا چند برابر می‌کند و خدا (از نظر قدرت و رحمت) وسیع و (به همه چیز) داناست.» / بقره261

تمام اعمال، حركات، سكنات، گفته‌ها و اوصاف نفساني كه سيره و سنت پيامبر نام دارد از طريق وحي انجام مي‌گيرد از اين رو سنت و سيره آن حضرت حجت است

امام حسن علیه السلام در طول زندگی پر برکتش همواره در راه هدایت و ارشاد مردم گام بر می داشت و شیوه ی برخوردش با عموم مردم - حتی دشمنان - چنان جالب و زیبا بود که همه را به خود جذب می کرد.

اعلام رضایتمندی زائران عبور از مرز باشماق کردستان و موکب محمد رسول الله صلی الله سلیمانیه - تکیه شیخ نهرو کردستان در اربعین حسینی

دلایل متعدد تاریخی وجود دارد ، که می توان بر اساس آن ، از جهالتی عام و ضلالتی رو به رشد ، در آن مقطع تاریخی ، سخن گفت ، تا اهمیت و حساسیت قیام اباعبدالله (ع) کمی روشن شود.

فرصتی برای عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام همزمان با شب زیارتی امام حسین(ع)